De maatschappelijke ongelijkheid tussen man en vrouw is zelden zo venijnig beschreven als in "Eva", Carry van Bruggens bekendste roman. David en Eva, een tweeling, zijn allebei onderwijzer, maar terwijl Davids carrière hem snel een prettige baan en waardering brengt, moet Eva genoegen nemen met een lager loon en harder werken. Wat haar verbindt met haar broer is dat ze allebei worstelen met hun seksualiteit. David is homoseksueel en komt daardoor in de problemen. Eva heeft fantasieën over een vrouwelijke collega en een minderjarige mannelijke leerling. Ook al bedwingt en straft ze zichzelf voortdurend, conflicten met haar omgeving komen nu en dan tot ontploffing. "Eva" volgt het leven van de tweeling tot aan de dramatische dood van de een en het allereerste orgasme van de ander. Een roman die veel stof deed opwaaien in 1927 en een eeuw later nog steeds staat als een huis, dankzij de stilistische ambitie. Carry van Bruggen (schrijversnaam van de Joods-Nederlandse Carolina Lea de Haan, 1881-1932) was de zus van Jacob Israël de Haan, schrijver van "Pijpelijntjes", een van de eerste Nederlandse romans waarin homoseksualiteit openlijk werd beschreven. Net als haar broer ging Van Bruggen geen controversieel thema uit de weg. In haar romans en pamfletten ging ze elk dogmatisme te lijf. Ze was de enige vrouwelijke auteur uit haar tijd die door collega’s en critici au sérieux werd genomen. Ze woonde een tijdlang in Nederlands-Indië met haar eerste man. Haar bekendste romans zijn "Eva" en "Een coquette vrouw". Ze schreef ook non-fictie, met als bekendste titels "Prometheus" en "Hedendaags fetisjisme". Haar werk raakte in de vergetelheid, maar werd in de jaren 1970 herontdekt door de feministische beweging.