Dins lo sieu recuèlh Retorns, pareissut en lo 2013, mesclant invencion leterària e sovenirs de familha ò d’enfança, Reinat Toscano avia recampat de tèxtos sieus en occitan l’entorn de doi temas principals estrechament ligats: l’espaci e lo temps, quora tot s’entremescla e si confonde per complicar li cauas. E coma Reinat Toscano es professor d’italian, li venguèt l’envuèia de partatjar m’ai lectors occitanofònes quaucu tèxtos italians causits de la mema vena, quora lo temps s’arrèsta ò s’accelèra, de Dino Buzzati à Gianni Rodari ò à Stefano Benni, en lu adaptant en niçard.

Son de tèxtos que demòron universals, perqué l’espaci e lo temps, justament, an pas de frontiera. Lo traductor a temptat de restar lo mai pròche possible de la version originala, ma a finda adaptat lu tèxtos à l’esperit occitan, eventualament au particularisme niçard, per exemple dins lu noms d’unu personatges e d’unu luècs.

Reinat Toscano, naissut à Niça en lo 1959, Grand Prèmi de Literatura dau Comitat dei Tradicions Niçardi, ensenha l’italian e l’occitan. La sieu òbra en occitan es rica e variada, despí lo sieu poema Regrelh (1984). À costat de la poesia, en occitan e en italian, s’es fach conóisser per li sieu comèdias e per lu sieus romans : negres ò umoristics m’ai aventuras dau policier Matieu Sampeyre. Sensa denembrar li sieu cançons, en particulier per lo Corou de Bèrra. Es parie-rament conoissut per lo sieu travalh sobre la lenga, mé la Gramàtica dau niçard ò encara per l’elaboracion d’un Diccionari tot en niçard.