Een moderne ‘whodunit’ geïnspireerd door de volksverhalen over de witte wieven in de Zwarte en Witte Kolk. Dit vierde deel in de Achterhoekse detectiveserie Islasec Detectives is een echte aanrader voor Nederlandse detectiveliefhebbers.

In het vierde deel van de Achterhoekse detectiveserie Islasec-Detectives heeft de half-IJslandse Laufey Gísladóttir met haar beveiligingsbedrijfje een opdracht aangenomen bij manege De Sterrehoeve. Er komen steeds duurdere paarden te staan en de paardenrijschool moet daarom beter beveiligd worden. Maar als er kort na aankomst een peperduur springpaard wordt vergiftigd en Laufey een opvallende vondst doet bij de dierenkliniek in het dorp lijkt er meer aan de hand te zijn. Daarnaast gaan er vreemde verhalen rond over een watergeest bij de Zwarte Kolk in het nabijgelegen Sterrebos. Laufey en haar collega Niels besluiten op onderzoek uit te gaan...

Islasec detectives

Voor een schrijfwedstrijd gebruikte de auteur van de Islasec-reeks het pseudoniem Kevin de Haan. Vanwege een voorliefde voor detectives werd besloten om later onder dit pseudoniem detectiveverhalen te schrijven. De verhalen spelen zich af in de Achterhoek en hebben door hoofdpersoon Laufey Gísladóttir een IJslands tintje. Van Kevin de Haan verschenen ‘Het Bos van de Legenden‘, ‘De Schat in het Klooster‘ en ‘De Schaduw over de School‘. Deze drie boeken maken deel uit van de reeks over het beveiligingsbedrijf Islasec.

Kevin de Haan (pseudoniem) is de auteur van de Islasec Detectives.

Kevin is 40 jaar en woont in Utrecht, maar is ook vaak in de Achterhoek en de Liemers te vinden voor research of familiebezoek. De auteur heeft in het verleden een tijdje in IJsland gewoond, en heeft daar een studie gedaan naar plaatselijke volksverhalen en legendes. Bij terugkomst viel het hem op dat veel thema’s van dit soort verhalen sterk overeenkomen met Nederlandse volksverhalen.

Dat is misschien de reden waarom deze elementen ook een grote rol spelen in de serie detectiveromans over Islasec, het Achterhoeks beveiligingsbedrijf van Laufey Gísladóttir en haar collega Niels. De verhalen zijn vormgegeven als een moderne ‘whodunit’: vlot geschreven en met een knipoog op zijn tijd, zoals een echte detectiveroman hoort te zijn. Met als toevoeging een vleugje cybersecurity, omdat Kevin waarde hecht aan digitale technieken die realistisch zijn weergegeven.