Amb aqueste novèl raconte, Sèrgi Viaule nos mena suls sendarèls del massís del Mont-Blanc. La Virada del Mont-Blanc es segurament la bocla pedèstra mai presada d’Euròpa. Se tracha d’una escorreguda de 170 quilomètres de mejana e nauta montanha a travèrs tres Estats (França, Itàlia e Soïssa). Una virada que compta de passatges a mai de 2.500 mètres d’altitud. Una caminada que cadun es convidat d’endralhar al seu ritme. L’autor la tracèt en onze jorns. Totes los que l’an boclada son d’acòrdi per dire qu’aquela virada es una experiéncia marcanta.

Sèrgi Viaule afortís l’aver complida « coma una necessitat d’equilibri psicologic e fisic. Coma lo besonh de respondre favorablament a la crida lancejanta de la montanha que de longa pòrti en ieu. Una sollicitacion permanenta qu’ausissi coma un mormolh breçolaire ».

Un còp de mai, amb una escritura al present e a la primièra persona, l’autor mena lo legeire dins l’accion.

Sèrgi Viaule es sortit e demòra en Albigés. A escrich poesias, novèlas e romans. Sa singularitat dins lo cortal de la literatura nòstra es qu’a publicat fòrces racontes de viatges : Escorregudas en Albigés, Passejada en Escandinavia, Sus las piadas d’En Stevenson, Barrutlada en Irlanda e en Gallas, Jornal d’un Jacquet, etc. L’interès de sas narracions residís dins son biais original d’enfaciar la vida. D’un biais imatjat ditz escriure sas òbras amb sos pès : tot caminant...

E mai nos porgís a nosautres los legidors del sègle XXIen un occitan natural, de bon comprene, enrasigat dins sa pratica quotidiana de la lenga.