Prywatna historia poezjiMałgorzaty Baranowskiej, której niektóre odcinki ukazywały się wcześniej m.in. na łamach „Twórczości” i „Tekstów Drugich”, opublikowana została przez Wydawnictwo Sic! w 1999 roku i znalazła się wkrótce na liście książek nominowanych do nagrody „Nike”. Przez środowisko naukowe, poetów i wielbicieli poezji przyjęta została bardzo dobrze jako nowa propozycja lektury twórczości wybranych przez autorkę twórców, wykreślająca nie tylko specyficzną perspektywę interpretacji, ale także przy nosząca scalające spojrzenie na dwudziestowieczne dzieje polskiej liryki (w tle z dziewiętnastym wiekiem i nie tylko). Przez ostatnie lata swojego życia, walcząc z ciężką chorobą, Baranowska przygotowywała drugą część książki, pt. Prywatna historia poezji i koniec wieku, którą zamknęła na krótko przed śmiercią. Jest to kontynuacja książki z roku 1999; ostatni znajdujący się tam zapis nosił datę 15 marca 1997, pierwszy zaś zapis w książce przygotowanej do druku – 16 sierpnia 1997. Swój specyficzny pamiętnik przygód z poezją autorka zamyka na dacie 4 lipca 2005, przedłużając tytułowy „koniec wieku” o wyraziste rozdanie nowego stulecia. (prof. dr hab. Ewa Paczoska)