"Co prawda mógłbym również kłamać, używając odwiecznych sposobów,które literatura przyzwyczaiła się stosować, aby udać, że wyraża prawdę, alena to nie mam wyobraźni" - pisze Borowski w opowiadaniu "Faszyści" pochodzącym ze zbioru. Kolekcja dwudziestu nowel, które zgodnie z wolą autora należy traktować jako jedno opowiadanie. Pojawiają się tu utwory o tematyce poważnej, błahej oraz dedykowane konkretnym osobom. "Kamienny świat" to propozycja nierozerwalnie związana z opowiadaniami oświęcimskimi autora - podejmuje ten sam temat, ale koncentruje się na demaskowaniu fałszu konwencji, przy użyciu których zwykło się mówić i pisać o doświadczeniu wojny i Holokaustu. Szczera relacja z obozu koncentracyjnego, bez stylistycznych ozdobników. Brutalna prawda o naturze człowieka postawionego w sytuacji granicznej. Tadeusz Borowski (1922-1951) - polski poeta, pisarz, publicysta, przedstawiciel pokolenia Kolumbów, więzień obozów Auschwitz i Dachau. Pobierał naukę na tajnych kompletach, po czym rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Był związany z Marią Rundo, która stała się pierwowzorem bohaterki opowiadań zebranych w cykl "Pożegnanie z Marią". Więziony na Pawiaku, niedługo potem trafił do Auschwitz, skąd został wywieziony do obozu Natzweiler-Dautmergen, a następnie do Dachau-Allach. Po powrocie do Warszawy wziął ślub z Marią, wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej i zaangażował się w aktywną działalność komunistyczną. Zmarł na skutek zatrucia gazem, stąd podejrzenie samobójstwa. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Przed wojną tworzył poezję w nurcie katastrofizmu, w swoich opowieściach obozowych sportretował "człowieka zlagrowanego".