Punktem wyjścia pracy jest pięć pojęć zasadniczych dla problematyki tej książki: modernizm, afekt, literatura, teoria interpretacji i relacyjność. Przedmiotem analiz jest polski modernizm, który można rozumieć jako formację kulturowo-artystyczną przypadającą na kilka dziesięcioleci XX wieku, w przybliżeniu od lat 20. do 60. Autorka skupia się na szerszym kontekście tej epoki, estetycznym, teoretycznym, filozoficznym i mentalnym, jednak głównym odniesieniem jest modernizm literacki. Ma świadomość, że przedstawia jedynie fragment polskiej mapy literackiej, a afektywny modernizm, o którym mówi, był – lub raczej jest – afektywny tylko z perspektywy określonej grupy odbiorczej. W tym jednak rzecz: to przedsięwzięcie jest także otwarciem, propozycją i punktem wyjścia.